Biyokütlenin birincil, ikincil ve üçüncül kaynaklardan elde edilebilen farklı türleri bulunmaktadır.
Birincil biyokütle kaynakları
Biyoenerji üretimi için bitki yetiştiriciliğini kapsamakta ve yetiştirilen bu bitkiler için başka bir kullanım öngörülmemektedir. Birincil kaynaklar genel olarak plantasyon ağaçları (örneğin, okaliptüs) gibi odunsu biyokütleleri ve enerji otu veya tahılları gibi otsu biyokütleleri kapsamaktadır.
İkincil biyokütle kaynakları enerji üretimi için kullanılan yan ürünleri ifade etmektedir. Hasat edilen ana ürün (örneğin gıda ve yem için tahıl) enerji üretimi için kullanılmazken herhangi bir artık (saman, kabuk gibi) kullanılmaktadır. Benzer şekilde, odunsu biyokütle için de ana ürün enerji üretimi için kullanılmazken (örneğin, odun kağıt üretiminde kullanılabilir veya kalas olarak hasat edilebilir) odunun yan ürünleri enerji üretimi için kullanılmaktadır. Üçüncül biyokütle kaynakları ömrünü tamamlamış kaynaklar olan her türlü atığı kapsamaktadır. Bu atıklar; ormansal, hayvansal, tarımsal, kentsel ve endüstriyel atıklar olarak sınıflandırılabilmektedir. Biyokütle türünün sınıflandırılmasında temel olarak biyokütle veya hammaddenin alternatif kullanımı dikkate alınmaktadır.
Biyokütle enerjisi genel olarak iki ayrı grupta incelenmektedir: verimi daha düşük ve geleneksel biyokütle ile verimi daha yüksek ve modern biyokütle.
Geleneksel Biyokütle
- Ormansal atıklar(odun, odun kömürü, vb.)
- Tarımsal ürün ve atıklar(çeşitli hasat kalıntıları, bitki yaprakları, kabukları ve çekirdekleri vb.)
- Hayvansal atıklar
Modern Biyokütle
- Atık su
- Kentsel atıklar
- Endüstriyel atıklar
- Arıtma çamuru
- Enerji üretimi için bitki yetiştiriciliği
Biyokütle kaynağı olarak kullanılan ürün ve atıklar genel olarak; tarımsal, ormansal, hayvansal, endüstriyel ve kentsel olarak sınıflandırılmaktadır.
Kaynak:
PwC Türkiye/ Biyokütle ve Biyoenerji Sektörlerine Genel Bakış
GBEP
